W dniach 19 – 20 listopada 2018 roku młodzież naszej szkoły z klasy IV TŻF uczestniczyła w wyjeździe studyjnym do Oświęcimia w ramach projektu MAŁOPOLSKA PAMIĘTA.
Z wiadomości Józefa Parysa do uczestników wyjazdu studyjnego do Oświęcimia:
„Przez kilka miesięcy toczyły się rozmowy by dołączyć naszą szkołę do projektu: „MAŁOPOLSKA PAMIĘTA” . Na finiszu udało się. Mam nadzieję, że tematyka warsztatów, spotkań, zwiedzania przyda się Wam w dorosłym życiu, gdy będziecie podejmować decyzje jak żyć i jakie relacje budować z otoczeniem. Pamiętajcie o otwartości na różnice jednocześnie pamiętajcie o Waszej tożsamości: Rodzinie, Ojczyźnie, Bogu. Brak reakcji na krzywdę ludzką może prowadzić do tego co stało się udziałem niemieckiego pastora żyjącego w czasach rządów hitlerowców. Pastor ów trafił do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, później Dachau. Po wojnie mówił:
„Kiedy naziści przyszli po komunistów, milczałem,
nie byłem komunistą.
Kiedy zamknęli socjaldemokratów, milczałem,
nie byłem socjaldemokratą,
Kiedy przyszli po katolików,
milczałem, nie byłem katolikiem
Kiedy przyszli po Żydów, milczałem,
nie byłem Żydem.
Kiedy przyszli po mnie, nie było już nikogo, kto mógłby zaprotestować.”
Martin Niemöller (niemiecki pastor luterański, teolog i działacz antynazistowski.)
Życzę Wam droga młodzieży dobrego czasu zaczerpnięcia oddechu przed ostatnimi przygotowaniami do matury… czasu refleksji i zadumy, czasu budowy relacji między Wami.
Poniżej ramowy program Waszego wyjazdu:
PROJEKT „MAŁOPOLSKA PAMIĘTA”
DZIEŃ PIERWSZY
9.00 – 13.00 zwiedzanie Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau
13.00 – 13.30 przemieszczenie się do miejsca noclegu
13.30 – 14.30 OBIAD – Salezjanie
14.30 – 15.00 przejście piechotą do Centrum Żydowskiego i synagogi
15.00 – 16.30 WARSZTAT 1: Życie Żydów w przedwojennym Oświęcimiu – Synagoga
16.30 – 17.00 przejście piechotą do miejsca noclegu – 500 m
17.00 – 18.15 WARSZTAT 2: Wykorzystanie propagandy w czasach Trzeciej Rzeszy – Salezjanie
18.15 – 19.00 KOLACJA – Salezjanie
19.00 – 20.00 spacer po rynku lub zwiedzenie MDSM
DZIEŃ DRUGI
7.30 – 8.00 ŚNIADANIE – Salezjanie
8.00 – 8.45 wymeldowanie z pokoi i pozostawienie rzeczy w miejscu noclegu – Salezjanie
8.45 – 9.00 przejście piechotą do MBP Galeria Książki
9.00 – 10.15 WARSZTAT 3: Polacy jako uchodźcy – Biblioteka
10.15 –10.30 przerwa
10.30 –11.45 WARSZAT 4: Słowa ostre jak maczety – Biblioteka
11:45 –12:15 przerwa
12.15 – 13.30 WARSZTAT 5: Jak odróżnić informację prawdziwą od fake newsa – Biblioteka
13.30 – 14.15 Warsztat 6: Dlaczego Auschwitz powinien nas obchodzić? – Biblioteka
14.15 – 14.45 przejście piechotą na obiad
14.45 –15.45 OBIAD – Salezjanie
Organizatorzy i partnerzy projektu:
Oświęcimski Instytut Praw Człowieka, Biblioteka Galeria Książki w Oświęcimiu,
Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau, Centrum Żydowskie w Oświęcimiu, MDSM w Oświęcimiu,
Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Wojewódzka Biblioteka Pedagogiczna w Krakowie.”
Wypowiedzi uczestników wyjazdu w ramach projektu Małopolska Pamięta.
Imiona uczniów zostały zmienione przez organizatora projektu.
Co zapamiętam z wizyty w Miejscu Pamięci Auschwitz?
Michał (19 lat): W tym wyjeździe nauczyłem się, ile znaczy życie ludzkie. Jak małą wartość mają ciuchy, kim jesteś z zawodu, kim są twoi rodzice. Dowiedziałem się, jak szybko, bez chwili zawahania można pociągnąć za spust. Życie można szybko stracić…
Jowita (19 lat), najbardziej zapamiętam to, jak ludzie cierpieli, jak musieli patrzeć, kiedy giną członkowie ich rodzin. Jak wiedzieli, że idą na śmierć. Przed przyjazdem tutaj nie wiedziałam , że wszelkiego rodzaju ulotki, reklamy, media mają tak wielki wpływ na to, jaki mamy tok myślenia w pewnych sprawach.
Kasia (19 lat): To jest moja druga wizyta w Muzeum Auschwitz, lecz za pierwszym razem nie wywarło to na mnie aż tak dużego wrażenia, nie wiele nie rozumiałam. Sądzę, że do takiej historii człowiek musi dorosnąć. To jest coś okropnego ilu ludzi zginęło w tym miejscu, jak musieli cierpieć. Ta wizyta zmieni dużo w moim życiu.
Bartłomiej (18 lat): Zapamiętam historie ludzi, którzy wbrew swojej woli zostali uwięzieni w obozie, stracili dosłownie wszystko, co mieli. Uświadomiłem sobie, jakim okrucieństwem może obdarzyć człowiek drugiego człowieka. Przed przyjazdem tutaj nie wiedziałem, jak ogromną skalę miały działania ludobójcze, nie tylko w Auschwitz, ale też w innych krajach.
Edyta (19 lat): Ważne było dla mnie jak doszło do tej ogromnej tragedii w Auschwitz. Kto zaczął, kto był winny. Przed przyjazdem tutaj wiedziałam niewiele, lecz jestem przekonana, że wyjeżdżam stąd z dużą dawka wiedzy. Wszystkie warsztaty były równie ważne, lecz jednak obóz dotknął mnie najbardziej. Mam nadzieję, że wkrótce wrócę tu, aby zdobyć jeszcze większą wiedzę.
Łucja (19 lat): Zapamiętam ilu ludzi tu zginęło. Z powodu ludzkiej chciwości, bez żadnego innego powodu. Nie wiedziałam również, że można nami tak manipulować.
Maria (19 lat): Ważne było dla mnie, że ponownie mogłam zwiedzić Muzeum i spojrzeć na nie inaczej. Na warsztatach pokazano nam jakie techniki manipulacji oraz propagandy stosowano w czasach nazistowskich i współcześnie. Może dzięki temu my nie będziemy na nie tak podatni?
Oliwia (19 lat): Dowiedziałam się, jak ludzie musieli być wytrwali i walczyć, żeby żyć. Esesmani traktowali więźniów jak zwierzęta. Ludzie patrzyli na śmierć swoich bliskich. Przed przyjazdem nie wiedziałam, że to były aż tak ciężkie czasy.
Sylwia (18 lat): Zderzenie z ogromem bezsilności niewinnych ludzi i cierpieniem, jakiego tu doświadczyli. Niewinni, cywile ginęli tylko ze względu na narodowość, na pochodzenie, ginęli za to, na co nie mieli wpływu. Zapamiętam obraz sterty włosów, te małe dziecięce ubranka. Mi było zimno, choć byłam ubrana w grubą kurtkę, czapkę i rękawiczki. Oni mieli cienkie, podarte łachmany…
Urszula (19 lat): Najbardziej zapamiętam bramę z napisem „Arbait macht Frei”. Dla mnie ważne było zrozumienie tragedii, do której doprowadzili ludzie. W moim sercu pozostanie cytat: „Trzeba wybaczać, ale nie wolno zapominać”.
Magda (19 lat): Ważna dla mnie jest nauka, która płynie z tych wydarzeń. Często nie doceniamy tego, jak dobrze możemy teraz żyć.
Gabriela (19 lat): Zapamięta wszystkie rzeczy, ubrania, fotografie dzieci, rodzin…
źródło informacji: https://ofpc.pl/MaZzopolska-Paminota–236.html