Czy wiesz, że…
… praca logopedy nie polega tylko na pracy z małymi dziećmi, ale i na pracy z młodzieżą i osobami dorosłymi?
… zadaniem logopedy nie jest tylko wywoływanie głoski [r]?
Zatem czym zajmuje się logopeda?
Do logopedy należy zgłosić się z następującymi problemami:
- wadami wymowy (m.in. nieprawidłową artykulacją głosek, mową bezdźwięczną, nosowaniem),
- problemami ze słuchem fonemowym, rozumieniem mowy,
- obniżoną sprawnością narządów mowy (m.in. języka, warg, żuchwy, podniebienia, wędzidełka),
- zaburzeniami funkcji oddechowych, fonacyjnych i połykowych,
- problemami z prawidłowym rozwojem mowy pod względem fonetycznym, gramatycznym, leksykalnym,
- opóźnieniem rozwoju mowy u małych dzieci,
- jąkaniem,
- komunikacją osób niewidomych i niedowidzących oraz niesłyszących i niedosłyszących,
- problemami z wymową i komunikacją wynikającymi z różnego rodzaju chorób i zaburzeń neurologicznych (np. udary mózgu, choroba Parkinsona itp.).
Logopeda udziela również wskazówek na temat emisji głosu czy dykcji.
Pamiętaj!
W przypadku, gdy masz do czynienia z którymś z powyższych problemów, albo po prostu chciałbyś upewnić się, czy z Twoją mową wszystko jest w porządku udaj się do logopedy.
Jeśli zaobserwowałeś, że Twoja mowa różni się od mowy Twoich rówieśników nie bój się szukać pomocy. Na poprawę artykulacji nigdy nie jest za późno, a prawidłowa wymowa może w sposób znaczący wpłynąć pozytywnie na jakość Twojego życia: wzmocni pewność siebie, ułatwi nawiązywanie kontaktu i zawieranie nowych znajomości, a nawet może pomóc w zdobyciu wymarzonej pracy.
Kilka propozycji do samodzielnego ćwiczenia dykcji:
Kilka propozycji do samodzielnego ćwiczenia dykcji:
- Zacznij od rozgrzewki:
– ziewaj – ćwiczenie to ma wiele korzyści: dotleniasz cały organizm, rozluźniasz się, otwierasz gardło, co wpływa na wydobywany dźwięk. Staraj się przy tym ćwiczeniu zaobserwować jak podnosi się podniebienie miękkie oraz jak otwiera się gardło,
– ruszaj szczęką – zrób kilka kółek w prawo i lewo. Następnie otwórz szeroko szczękę, przytrzymaj kilka sekund i rozluźnij. Zwracaj uwagę na to, aby ruchy szczęką były dla Ciebie komfortowe. W razie potrzeby przerwij ćwiczenie,
– pomasuj górnymi zębami dolną wargę oraz dolnymi zębami górną wargę, ułóż usta w taki sposób, jakbyś chciał przesłać komuś całusa,
– ułóż usta w dzióbek a następnie rozciągnij je w szerokim uśmiechu. - Powtórz poniższe zdania. Pamiętaj o dokładnej artykulacji każdej głoski. Możesz nagrać swoje wypowiedzi a następnie je odsłuchać.
– Jola lula rogatego Jula.
– Rozrewolwerowany rewolwerowiec przestrzelił wypolerowany kaloryfer.
– Szczoteczka szczoteczce szczebioce coś w teczce.
– Szczebiot dzieci i skrzypienie drzwi przeszkadzało nieszczęsnej skrzypaczce w głośnym ćwiczeniu gry na skrzypcach.
– Gdy pomorze nie pomoże, to pomoże może morze, a gdy morze nie pomoże to pomoże może Gdańsk.
– Czy trzy cytrzystki grają na cytrze, czy jedna płacze, a druga łzy trze?
– Czemuż ten cesarz Czech ma taką czczą cechę.
– Zamień kamień w krzemień, przemień krzemień w kamień.
– Sześcionogi szczwany trzmiel bezczelnie szeleścił w szczawiu, trzymając w szczękach strzęp szczypiorku i często trzepocząc skrzydłami.
– Trzej przemądrzali czescy strzelcy drzemali w dżungli pod strzelistym drzewem i odżywiali się dżemem.
– Koszt trzech spośród czterech poczt w Tczewie.
– Trznadle
W krzakach rzekł do trznadla trznadel:
– Możesz mi pożyczyć szpadel?
Muszę nim przetrzebić chaszcze,
bo w nich straszą straszne paszcze.
Odrzekł na to drugi trznadel:
– Niepotrzebny, trznadlu, szpadel!
Gdy wytrzeszczysz oczy w chaszczach,
z krzykiem pierzchnie każda paszcza!