Logopeda

Czy wiesz, że…

… praca logopedy nie polega tylko na pracy z małymi dziećmi, ale i na pracy z młodzieżą i osobami dorosłymi?

… zadaniem logopedy nie jest tylko wywoływanie głoski [r]?

Zatem czym zajmuje się logopeda?

Do logopedy należy zgłosić się z następującymi problemami:

  • wadami wymowy (m.in. nieprawidłową artykulacją głosek, mową bezdźwięczną, nosowaniem),
  • problemami ze słuchem fonemowym, rozumieniem mowy,
  • obniżoną sprawnością narządów mowy (m.in. języka, warg, żuchwy, podniebienia, wędzidełka),
  • zaburzeniami funkcji oddechowych, fonacyjnych i połykowych,
  • problemami z prawidłowym rozwojem mowy pod względem fonetycznym, gramatycznym, leksykalnym,
  • opóźnieniem rozwoju mowy u małych dzieci,
  • jąkaniem,
  • komunikacją osób niewidomych i niedowidzących oraz niesłyszących i niedosłyszących,
  • problemami z wymową i komunikacją wynikającymi z różnego rodzaju chorób i zaburzeń neurologicznych (np. udary mózgu, choroba Parkinsona itp.).

Logopeda udziela również wskazówek na temat emisji głosu czy dykcji.

Pamiętaj!

W przypadku, gdy masz do czynienia z którymś z powyższych problemów, albo po prostu chciałbyś upewnić się, czy z Twoją mową wszystko jest w porządku udaj się do logopedy.

Jeśli zaobserwowałeś, że Twoja mowa różni się od mowy Twoich rówieśników nie bój się szukać pomocy. Na poprawę artykulacji nigdy nie jest za późno, a prawidłowa wymowa może w sposób znaczący wpłynąć pozytywnie na jakość Twojego życia: wzmocni pewność siebie, ułatwi nawiązywanie kontaktu i zawieranie nowych znajomości, a nawet może pomóc w zdobyciu wymarzonej pracy.

Kilka propozycji do samodzielnego ćwiczenia dykcji:

Kilka propozycji do samodzielnego ćwiczenia dykcji:

  1. Zacznij od rozgrzewki:
    – ziewaj – ćwiczenie to ma wiele korzyści: dotleniasz cały organizm, rozluźniasz się, otwierasz gardło, co wpływa na wydobywany dźwięk. Staraj się przy tym ćwiczeniu zaobserwować jak podnosi się podniebienie miękkie oraz jak otwiera się gardło,
    – ruszaj szczęką – zrób kilka kółek w prawo i lewo. Następnie otwórz szeroko szczękę, przytrzymaj kilka sekund i rozluźnij. Zwracaj uwagę na to, aby ruchy szczęką były dla Ciebie komfortowe. W razie potrzeby przerwij ćwiczenie,
    – pomasuj górnymi zębami dolną wargę oraz dolnymi zębami górną wargę, ułóż usta w taki sposób, jakbyś chciał przesłać komuś całusa,
    – ułóż usta w dzióbek a następnie rozciągnij je w szerokim uśmiechu.
  2. Powtórz poniższe zdania. Pamiętaj o dokładnej artykulacji każdej głoski. Możesz nagrać swoje wypowiedzi a następnie je odsłuchać.
    – Jola lula rogatego Jula.
    – Rozrewolwerowany rewolwerowiec przestrzelił wypolerowany kaloryfer.
    – Szczoteczka szczoteczce szczebioce coś w teczce.
    – Szczebiot dzieci i skrzypienie drzwi przeszkadzało nieszczęsnej skrzypaczce w głośnym ćwiczeniu gry na skrzypcach.
    – Gdy pomorze nie pomoże, to pomoże może morze, a gdy morze nie pomoże to pomoże może Gdańsk.
    – Czy trzy cytrzystki grają na cytrze, czy jedna płacze, a druga łzy trze?
    – Czemuż ten cesarz Czech ma taką czczą cechę.
    – Zamień kamień w krzemień, przemień krzemień w kamień.
    – Sześcionogi szczwany trzmiel bezczelnie szeleścił w szczawiu, trzymając w szczękach strzęp szczypiorku i często trzepocząc skrzydłami.
    – Trzej przemądrzali czescy strzelcy drzemali w dżungli pod strzelistym drzewem i odżywiali się dżemem.
    – Koszt trzech spośród czterech poczt w Tczewie.
    – Trznadle
    W krzakach rzekł do trznadla trznadel:
    – Możesz mi pożyczyć szpadel?
    Muszę nim przetrzebić chaszcze,
    bo w nich straszą straszne paszcze.
    Odrzekł na to drugi trznadel:
    – Niepotrzebny, trznadlu, szpadel!
    Gdy wytrzeszczysz oczy w chaszczach,
    z krzykiem pierzchnie każda paszcza!