Logopeda

Czy wiesz, że…

… praca logopedy nie polega tylko na pracy z małymi dziećmi, ale i na pracy z młodzieżą i osobami dorosłymi?

… zadaniem logopedy nie jest tylko wywoływanie głoski [r]?

Zatem czym zajmuje się logopeda?

Do logopedy należy zgłosić się z następującymi problemami:

• wadami wymowy (m.in. nieprawidłową artykulacją głosek, mową bezdźwięczną, nosowaniem),
• problemami ze słuchem fonemowym, rozumieniem mowy,
• obniżoną sprawnością narządów mowy (m.in. języka, warg, żuchwy, podniebienia, wędzidełka),
• zaburzeniami funkcji oddechowych, fonacyjnych i połykowych,
• problemami z prawidłowym rozwojem mowy pod względem fonetycznym, gramatycznym, leksykalnym,
• opóźnieniem rozwoju mowy u małych dzieci,
• jąkaniem,
• komunikacją osób niewidomych i niedowidzących oraz niesłyszących i niedosłyszących,
• problemami z wymową i komunikacją wynikającymi z różnego rodzaju chorób i zaburzeń neurologicznych (np. udary mózgu, choroba Parkinsona itp.).

Logopeda udziela również wskazówek na temat emisji głosu czy dykcji.

Pamiętaj!

W przypadku, gdy masz do czynienia z którymś z powyższych problemów, albo po prostu chciałbyś upewnić się, czy z Twoją mową wszystko jest w porządku udaj się do logopedy.

Jeśli zaobserwowałeś, że Twoja mowa różni się od mowy Twoich rówieśników nie bój się szukać pomocy. Na poprawę artykulacji nigdy nie jest za późno, a prawidłowa wymowa może w sposób znaczący wpłynąć pozytywnie na jakość Twojego życia: wzmocni pewność siebie, ułatwi nawiązywanie kontaktu i zawieranie nowych znajomości, a nawet może pomóc w zdobyciu wymarzonej pracy.

Kilka propozycji do samodzielnego ćwiczenia dykcji:

Kilka propozycji do samodzielnego ćwiczenia dykcji:

1. Zacznij od rozgrzewki:
   – ziewaj – ćwiczenie to ma wiele korzyści: dotleniasz cały organizm, rozluźniasz się, otwierasz gardło, co wpływa na wydobywany dźwięk. Staraj się przy tym ćwiczeniu zaobserwować jak podnosi się podniebienie miękkie oraz jak otwiera się gardło,
   – ruszaj szczęką – zrób kilka kółek w prawo i lewo. Następnie otwórz szeroko szczękę, przytrzymaj kilka sekund i rozluźnij. Zwracaj uwagę na to, aby ruchy szczęką były dla Ciebie komfortowe. W razie potrzeby przerwij ćwiczenie,
   – pomasuj górnymi zębami dolną wargę oraz dolnymi zębami górną wargę, ułóż usta w taki sposób, jakbyś chciał przesłać komuś całusa,
   – ułóż usta w dzióbek a następnie rozciągnij je w szerokim uśmiechu.
2. Powtórz poniższe zdania. Pamiętaj o dokładnej artykulacji każdej głoski. Możesz nagrać swoje wypowiedzi a następnie je odsłuchać.
   – Jola lula rogatego Jula.
   – Rozrewolwerowany rewolwerowiec przestrzelił wypolerowany kaloryfer.
   – Szczoteczka szczoteczce szczebioce coś w teczce.
   – Szczebiot dzieci i skrzypienie drzwi przeszkadzało nieszczęsnej skrzypaczce w głośnym ćwiczeniu gry na skrzypcach.
   – Gdy pomorze nie pomoże, to pomoże może morze, a gdy morze nie pomoże to pomoże może Gdańsk.
   – Czy trzy cytrzystki grają na cytrze, czy jedna płacze, a druga łzy trze?
   – Czemuż ten cesarz Czech ma taką czczą cechę.
   – Zamień kamień w krzemień, przemień krzemień w kamień.
   – Sześcionogi szczwany trzmiel bezczelnie szeleścił w szczawiu, trzymając w szczękach strzęp szczypiorku i często trzepocząc skrzydłami.
   – Trzej przemądrzali czescy strzelcy drzemali w dżungli pod strzelistym drzewem i odżywiali się dżemem.
   – Koszt trzech spośród czterech poczt w Tczewie.
   – Trznadle
   W krzakach rzekł do trznadla trznadel:
   – Możesz mi pożyczyć szpadel?
   Muszę nim przetrzebić chaszcze,
   bo w nich straszą straszne paszcze.
   Odrzekł na to drugi trznadel:
   – Niepotrzebny, trznadlu, szpadel!
   Gdy wytrzeszczysz oczy w chaszczach,
   z krzykiem pierzchnie każda paszcza!