Ignacy Jan Paderewski
Patronem Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w Ciężkowicach jest Ignacy Jan Paderewski. Żył w latach 1860-1941 i był jedną z najwybitniejszych i najważniejszych postaci w historii Polski. Wielotorowa działalność Paderewskiego jako kompozytora i pianisty, a zarazem polityka, wielkiego męża stanu czy wreszcie hojnego filantropa – wyróżniała go spośród grona największych osobowości świata kultury i polityki pierwszej połowy ubiegłego wieku nie tylko w Polsce, ale i na świecie.
Paderewski zyskał sławę jednego z największych pianistów, a jego kariera wirtuoza trwała ponad 50 lat. Był artystą najlepiej opłacanym, pożądanym przez tłumy słuchaczy najsłynniejszych sal koncertowych, jego recitale zaszczycały swą obecnością koronowane głowy Europy. Mapa podróży koncertowych Paderewskiego obejmowała kraje całej Europy, obydwu Ameryk i Południowej Afryki, a także Australię, Nową Zelandię i Tasmanię.
Artysta z pasją oddawał się nie tylko wykonywaniu, ale i komponowaniu muzyki. Jego utwory utrzymane są w stylistyce neoromantycznej, często przybierają formy klasyczne, pojawiają się w nich także formy taneczne, takie jak mazury, kujawiaki czy krakowiaki.
Najsłynniejsze zespoły orkiestrowe włączały do swego repertuaru utwory Paderewskiego takie jak opera MANRU, SYMFONIA „POLONIA”, FANTAZJA POLSKA na fortepian i orkiestrę. O kunszcie kompozytorskim Paderewskiego świadczą też jego sonaty – skrzypcowa i fortepianowa, 3 cykle wariacji, pieśni do tekstów polskich (op. 7, 18) i francuskich (op. 22). Spośród drobnych miniatur fortepianowych Paderewskiego rekordy popularności do dziś bije MENUET G-DUR op. 14 nr 1 w stylu Mozarta, MELODIA z op. 8 oraz NOCTURN z op. 16.
Towarzyszący popularności sukces finansowy Paderewski wykorzystał w działalności publicznej. Majątkiem dzielił się hojnie, zarówno z rodakami, jak i obywatelami wielu innych krajów. Zasilał fundusze i fundacje, z jego udziałem finansowym powstawały sale koncertowe i pomniki, m.in. monumenty Debussy’ego i E. Colonne’a w Paryżu, pomnik Liszta w Weimarze, Beethovena w Bonn, Chopina w Żelazowej Woli, Kościuszki w Chicago, Łuk Waszyngtona…
Wiele krajów obdarowało Paderewskiego najwyższymi zaszczytami w uznaniu zasług artystycznych, patriotycznych, ale też ze względu na hojność artysty dla weteranów wojennych, środowisk twórczych i intelektualnych. Artysta otrzymał m.in. Order Imperium Brytyjskiego, francuską Legię Honorową, odznaczenia Belgii, Hiszpanii, Włoch, Rumunii, Saksonii, Lombardii, czy wreszcie Polski: Wielką Wstęgę Orderu Orła Białego, Order Polonia Restituta i pośmiertnie Virtuti Militari.
Dla Polski – nieobecnej przez 123 lata (1795-1918) na politycznych mapach Europy – zasłużył się Paderewski również jako polityk. Wielki mąż stanu, przyjaciel wybitnych artystów, pisarzy, polityków skierował wszystkie swe działania na rzecz przywrócenia niepodległości ojczyzny. Po I wojnie światowej stanął na czele rządu, a jego gabinet konsekwentnie realizował program obrony granic i zgodnej współpracy z sąsiadującymi z Polską krajami.Ostatnie lata swego długiego życia poświęcił Paderewski głównie pracy charytatywnej.Źródło: www.culture.pl